نوجوانی
نوجوانی سنین 12 الی 21 سال را در بر می گیرد. رژیم غذایی این گروه تفاوتی با رژیم های عادی نداشته و نرمال است. متخصصین تغذیه میزان نیاز انرژی نوجوانان با وزن های متفاوت را از طریق قد یا فرمول های خاصی،محاسبه می کنند. برای نوجوانانی با اضافه وزن در گام اول توصیه های کلی تغذیه ای و فعالیت فیزیکی جهت ارتقای سلامتی و پیشگیری از بیماری پیشنهاد می شود؛ و در گام های بعدی یک برنامه غذایی بسیار سازمان یافته و برنامه ورزشی همراه با برنامه تعدیل رفتاری به کار گرفته می شود؛ در صورت وجود یکسری عوارض خطرناک در نوجوانان به شدت چاق، نیاز به انجام اقدامات مدخله ای ویژه می باشد. با مراجعه به متخصصین تغذیه و بررسی نمودار قد و وزن و شاخص توده بدنی(BMI)، می توانید رشد و وزن گیری افراد این گروه را ارزیابی نمایید.
کربوهیدرات
نیاز کربوهیدرات نوجوانان 130 گرم در هر روز تخمین زده می شود.
پروتئین
میزان نیاز پروتئینی افراد 9 الی 13 سال 95/0 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و در افراد 14 الی 18 سال 85/0 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است.
چربی
30% الی 35% انرژی مورد نیاز روزانه این افراد، از گروه چربی ها تامین می شود. میزان انرژی حاصل از چربی های اشباع در این افراد، باید کمتر از 10% کل کالری دریافتی باشد.
فیبر
مصرف 14 گرم فیبر به ازای هر 1000 کیلوکالری انرژی دریافتی روزانه توصیه می شود.
ویتامین ها
بنابر سطح ویتامینD و کلسیم موجود در افراد این گروه؛ مصرف روزانه مکمل ویتامینD و یا مکمل کلسیم+D، ممکن است در هر دو جنس مورد نیاز باشد.
مواد معدنی
مصرف مکمل آهن در دختران این گروه سنی مورد نیاز است.
مشکلات اضافه وزن و چاقی
اضافه وزن در میان نوجوانان دختر نسبت به نوجوانان پسر، نقش مهمی در زمان شروع و مدت بلوغ ایفا می کند.
اضافه وزن در دختران با بروز بلوغ زودرس و شروع زودتر سیکل ماهانه در تمامی نژادها ارتباط دارد. ارتباط بین چاقی و بلوغ از طریق هورمونی به نام لپتین می باشد؛ لپتین مسئول ترشح هورمون های جنسی است. بلوغ زودرس به عنوان یک فاکتور خطر در ایجاد مقاومت به انسولین و ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و سایر بیماری های مزمن نقش دارد.
رشد قدی
به طور متوسط نوجوانان حدود 20% قد بزرگسالی خود را، در دوران بلوغ کسب می کنند. تغییرات زیادی در زمان و طول مدت رشد طولی نوجوانان دیده می شود. بالاترین درصد رشد قدی در یک دوره ی زمانی 18 تا 24 ماهه کسب می گردد که به آن "جهش رشد" می گویند. اگرچه بعد از بلوغ جنسی، رشد آهسته می شود؛ اما با این حال رشد طولی و کسب وزن برای دختران تا اواخر نوجوانی و برای پسران تا اوایل 20 سالگی ادامه دارد.
عادت های غذایی نامناسب
یکسری عادات غذایی رایج که در بیشتر نوجوانان مشاهده می شود؛ عبارتند از مصرف نامرتب وعده های اصلی غذایی، دریافت زیاد میان وعده، مصرف غذا در بیرون از خانه به خصوص مصرف غذاهای آماده، رژیم گرفتن و حذف برخی وعده های اصلی غذایی؛ حذف وعده های اصلی غذایی رفتاری رایج در نوجوانان است که در تمام طول نوجوانی مشاهده می شود. نوجوانان بیشتر می خوابند و با محدود کردن کالری دریافتی خود سعی در کاهش وزن و مدیریت زندگی خود دارند. وعده ای که بیشترین احتمال حذف شدن را دارد؛ صبحانه است. عدم مصرف صبحانه در ارتباط با پیامدهای بهداشتی نامناسب شامل نمایه توده بدنی بالاتر (BMI بالاتر)، ضعف در تمرکز و انجام تکالیف مدرسه، افزایش خطر دریافت ناکافی مواد مغذی به خصوص کلسیم و فیبر می باشد. نوجوانانی که وعده ی صبحانه را حذف می کنند تمایل بیشتری برای مصرف مقادیر بیشتری شکر افزوده شده و دریافت ناکافی مواد مغذی کلیدی مانند کلسیم و ویتامین A، در مقایسه با افرادی که صبحانه می خورند؛ دارند. نوجوانانی که وعده اصلی غذایی را حذف می کنند در پاسخ به گرسنگی اغلب میان وعده مصرف می کنند. میان وعده هایی که توسط نوجوانان مصرف می شوند؛ چربی اضافه شده، سدیم و شیرین کننده های بالایی دارند.
ورزش
نوع و زمان
به نوجوانان توصیه می شود؛ حداقل 60 دقیقه در هر روز، و حداقل 3 روز در هفته در ورزشهای شدید شرکت داشته باشند. به علاوه فعالیت های قدرتی ماهیچه ای و استخوانی در 60 دقیقه فعالیت فیزیکی حداقل برای سه روز در هفته گنجانده شود.
تغذیه در ورزش
نیاز به پروتئین، انرژی و سایر مواد مغذی در نوجوانان ورزشکار بیشتر از غیر ورزشکار می باشد، با این حال سهم درشت مغذی ها تغییری نکرده و نوجوانان ورزشکار مانند نوجوانان غیر ورزشکار 12-15% کالری دریافتی را از پروتئین و حداقل 50% کالری دریافتی را از کربوهیدرات تامین می کنند. در این گروه نیازی به استفاده از ریز مغذی ها نیست؛ چرا که افزایش دریافت های غذایی، دریافت ویتامین و مواد معدنی را نیز متعاقبا افزایش می دهد.