کبد چرب غیرالکلی
بر اساس راهنماهای انجمن مطالعات بیماری های کبد آمریکا، 3-5% کاهش وزن می تواند تجمع چربی در کبد را بهبود بخشد، اما برای بهبود وضعیت تخریب و التهاب بافت کبد به 10% کاهش وزن نیاز است.
در ارزیابی وضعیت این بیماران، پزشک فاکتورهایی مانند بیلی روبین کل سرمINR,ALB,PT,LDH, AST, ALT, ALP را در آزمایشات بیمار بررسی می کند.
اولین گام درمانی در بیماران مبتلا به استئوهپاتیت غیرالکلی بدون دیابت، مصرف ویتامینE است. مطالعات جدید نیز بیان می کنند؛ که مصرف قهوه دارای اثرات محافظتی در برابر ابتلا به کبد چرب غیرالکلی است.
مرحله آخر بیماری کبدی
در مرحله آخر بیماری کبدی، میزان نیاز به انرژی در افرادی با کمبود وزن، 40 کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و در افرادی با اضافه وزن، 20 کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است.
پروتئین
در نارسایی کبد، کنترل مصرف پروتئین بیش از سایر مواد مغذی مورد توجه است. در بیماران مبتلا به سیروز کبدی مصرف پروتئین افزایش می یابد. در هپاتیت یا سیروز غیرپیچیده با یا بدون اختلال در عملکرد مغز، میزان نیاز روزانه پروتئین، 1 الی 5/1 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن ایده آل بدن است. بیماران با سیروز تثبیت شده به 8/0 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز نیاز دارند. در شرایطی که بدن با استرس هایی مانند عفونت، عفونت خونی، خونریزی از دستگاه گوارش و تجمع مایعات در فضای شکمی روبرو است، باید حداقل 5/1 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز مصرف شود.
در اختلالات عصبی که در اثر نارسایی کبد پدید می آیند؛ بیش از 95% بیماران سیروزی می توانند رژیم مخلوط پروتئینی تا میزان 5/1 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن را تحمل کنند. پروتئین های گیاهی و پروتئین کازئین (اصلی ترین پروتئین موجود در شیر) در مقایسه با پروتئین گوشت می توانند وضعیت مغزی را بهبود ببخشند. در این بیماران مصرف روزانه آمینواسید شاخه دار (لوسین، ایزولوسین و والین) تا زمانی که بیمار توانایی دریافت معمول پروتئین را بدست آورد توصیه می گردد.
چربی
در مرحله آخر بیماری کبدی 30% کالری مورد نیاز روزانه ، از منابع چربی تامین می شود. در بیماران کبدی که با مشکل سوء جذب چربی روبرو هستند؛ جایگزینی مقداری از چربی های بلند زنجیر مصرفی با چربی های متوسط زنجیر، توصیه می شود. در صورتی که دفع چربی در مدفوع قابل ملاحظه باشد، ممکن است رژیم کم چرب لازم باشد. اگر اسهال اصلاح نشد، محدودیت چربی بایستی قطع گردد، زیرا محدودیت چربی جذابیت رژیم را کاهش داده و در تامین کالری دریافتی کفایت کافی را از دست می دهد.
ویتامین ها
مکمل مواد معدنی و ویتامین ها برای همه بیماران مبتلا به سیروز، لازم است. کمبود ویتامین های محلول در چربی در همه انواع نارسایی های کبدی پدیدار می شود؛ به همین دلیل، مکمل یاری با ویتامین های محلول در چربی نیز در این گروه توصیه می شود. در افرادی که تحت درمان با کورتون ها هستند نیز؛ مکمل کلسیم و D تجویز می شود.
آسیت
به تجمع مایعات در فضای شکمی آسیت گفته می شود؛ که یکی از عوارض بیماری های کبدی است. در رژیم افرادی که با این عارضه روبرو هستند، دریافت سدیم به مقدار 2 گرم در روز محدود می گردد.
میزان مایعات دریافتی در هیپوناترمی (کاهش سطح سدیم خون)
میزان مایعات دریافتی بسته به شدت ادم (تجمع مایعات در بافت ها) و آسیت (تجمع مایعات در فضای شکمی) به 1-5/1 لیتر در روز محدود می گردد. تنها در صورتی که سطح سدیم کمتر ازmg 125 در هر دسی لیتر خون باشد؛ محدودیت مایعات توصیه می شود.
پروبیوتیک ها، پره بیوتیک ها و سین بیوتیک ها
پروبیوتیک ها، پره بیوتیک ها و سین بیوتیک ها (منابع باکتری های مفید و فیبرهای قابل تخمیر) می توانند در درمان اختلالات عصبی ناشی از نارسایی کبدی مورد استفاده قرار گیرند. پروبیوتیک ها می توانند با به حداقل رساندن برداشت سموم، موجب بهبود اختلالات عصبی ناشی از نارسایی کبدی شوند.
مکمل اسید های آمینه شاخه دار (BCAA)
مکمل یاری با اسیدهای آمینه شاخه دار می تواند پیشروی بیماری به سمت سیروز (التهاب شدید کبد) را به تاخیر انداخته و وخامت بیماری را کاهش دهد. محدودیت مصرف آن بیشتر ناشی از طعم تلخ و هزینه بالای این مکمل است. در کشور ژاپن، مصرف مکمل اسیدهای آمینه شاخه دار (BCAA) جزئی از راهنماهای کلی برای جلوگیری از پیشرفت سیروز در بیماران هپاتیت C می باشد.
مکمل L- متیونین
برخی از مکمل های گیاهی مانند (L- متیونین)، اثرات سودمندی بر بهبود بیماری های کبدی نشان داده اند.
بتائین
بتائین ماده شیمیایی موجود در موادی مانند چغندر قند، گندم، جو و ... می باشد. اثرات بتائین در درمان استئوهپاتیت غیرالکلی مورد ارزیابی قرار گرفته است. اگرچه مصرف آن از لحاظ تئوری سودمند می باشد، ولی تا به حال شواهد محکمی در ارتباط با سودمند بودن آن به دست نیامده است.
خار مریم
خار مریم بیش از سایر مکمل ها شناخته شده و مورد استفاده می گیرد. ماده موثر این گیاه "سیلی مارین" می باشد که به نظر می رسد تولید رادیکال های آزاد و پراکسیداسیون چربی های مرتبط با مسمومیت کبدی را کاهش داده و از اتصال سموم به سلول های کبدی جلوگیری می کند.